Niemal 9 lat temu w 2014 r. w ramach tego wpisu, po raz pierwszy na tym blogu opisaliśmy strategię inwestycyjną Charlesa Kirkpatricka.
4,5 roku później w roku 2019 sprawdziliśmy jak strategia ta radzi sobie na nieznanych wcześniej danych i okazało się, że całkiem dobrze, zyskując średnio rocznie +7,1% w okresie gdy WIG zyskiwał +4,0%.
Nieco ponad rok temu, w sierpniu 2022 r., w trakcie gdy bessa była codziennością, w ramach tego wpisu na podstawie wskaźnika mierzącego odsetek krajów z rosnącą pewnością biznesową ICI, powstała prognoza mówiąca, że: "spadki zakończą się w pierwszym kwartale 2023 r.". Dziś z perspektywy czasu wiemy już jak potoczyła się przyszłość:
4 miesiące temu, w ramach tego wpisu, padł szacunek mówiący, że za 4 miesiące spodziewamy się pojawienia sygnału na wskaźniku mierzącym odsetek spółek wypłacających wysoką dywidendę na GPW. Sygnał ten miałby być pro-wzrostowym sygnałem wyznaczającym połowę hossy. Dziś mijają wspomniane 4 miesiące od tamtego wpisu, co oznacza, że to dobry moment, aby spojrzeć na ile tamta prognoza jest w mocy.
Realna gospodarka polski przeżywa aktualnie kiepski okres. Dobrze odzwierciedla to wykres dynamiki r/r PKB polski:
M1 vs M3 to wskaźnik mówiący o tym jaki odsetek pieniędzy znajdujących się w gospodarce przyjmuje w danym momencie postać "szybkiego" pieniądza. Szybki oznacza tu wszelkiego rodzaju sposoby na przechowywanie go w sposób pozwalający na sprawne wydanie go czyli np. gotówka, konta rozliczeniowe, krótkoterminowe lokaty itp.
10 miesięcy temu, w grudniu 2022 r. w ramach tego wpisu, powstała pro-wzrostowa prognoza oparta na obserwacji, mówiącej że w sytuacjach analogicznych do tej, która miała miejsce na rynku w tamtym momencie: "W najgorszym historycznym scenariuszu, indeks sWIG80 w ciągu kolejnego 1,5 roku zyskiwał +20%.".
I rzeczywiście dalsze losy GPW, po tej obserwacji, potoczyły się wyraźnie wzrostowo:
Niemiecki Instytut Badań Ekonomicznych (Ifo) co miesiąc bada koniunkturę tamtejszej gospodarki. Jako, że Niemcy są naszym głównym partnerem handlowym, problemy w ich gospodarce łatwo mogą rozlewać się na naszą. Dziś przyjrzymy się wskaźnikowi koniunktury w niemieckim przemyślę i na jego podstawie spróbujemy oszacować przyszłe zachowanie polskiej giełdy.
Oto surowy wykres koniunktury w przemyśle za ostatnie 28 lat:
14 miesięcy temu (w czerwcu 2022 r.), w czasie gdy na rynkach panowała długoterminowa bessa, na podstawie analizy zachowania cykliczności zmian ceny akcji PKO Banku Polskiego, padła prognoza mówiąca, że ten stan zbliża się ku końcowi i w perspektywie kilku miesięcy czeka nas rozpoczęcie hossy na GPW.
6 miesięcy później (w grudniu 2022 r.), na podstawie tego samego wskaźnika, pojawiła się informacja potwierdzająca, że hossa, na którą czekaliśmy już się rozpoczęła.
Kolejne 4 miesiące później (w kwietniu 2023 r.), znów w oparciu o ten sam wskaźnik, pojawił się ten szacunek, mówiący że znajdujemy się mniej więcej w 30% czasu trwania hossy.
Oto jak momenty pojawienia się tych artykułów wkomponowują się w wykres zachowania naszej giełdy:
Niecałe 10 miesięcy temu, w październiku 2022 r. kondycja naszej giełdy była marna. Trwał na niej kilkunastomiesięczny wyraźny trend spadkowy. W takim otoczeniu powstał ten artykuł, który na podstawie zbliżającej się do szczytu, liczby nowych dołków na spółkach, szacował, że zbliża się odwrócenie tego trendu. I rzeczywiście formalny sygnał pro-wzrostowy pojawił się zaledwie 2 miesiące później:
Ostatnie 10 miesięcy na giełdzie to wyraźna hossa trwająca nie tylko u nas, ale również w USA czy Zachodniej Europie. Moment synchronizacji rozpoczęcia tej ogólnoświatowej hossy dobrze widać po zestawieniu ze sobą kilku indeksów. Poniżej zestawienie zachowania giełdy niemieckiej, amerykańskiej i polskiej (przekrój indeksów):
